ဂုဏ္သိကၡာ

လူခ်င္းအတူတူ          သူ႔လူမ်ဳိးမွာေတာ့
စကားစာေပ             ယဥ္ေက်းမွုေတြနဲ႕
သမုိင္းအေမြထင္ရွား    အားက်စရာပါ။

ဒုိ႔မ်ားရဲ႕ဘာသာစကား ဒုိ႔မ်ားရဲ႕စာေပ
ယဥ္ေက်းမွုေတြနဲ႕      သမုိင္းအေမြျမဳပ္ကြယ္ေနတာ
ေဖာ္ေဆာင္စရာအခြင့္အလမ္းမရွိ       စိတ္နာစရာရင္ထဲမွာအျပည့္။

သူ႔စကား သူ႔စာေပ      သူ႔ယဥ္ေက်းမွုအေမြေတြကုိ
ဒုိ႔တေတြလုိက္သုံးေနရ ဒုိ႔ဘ၀အလြန္နစ္နာ
ဒုိ႔ဟာအၿမဲတမ္းေနာက္က်       ဒုိ႔ဟာ ဒုတိယလူတန္းစား
ထာ၀ရေနာက္လုိက္မ်ားအျဖစ္နဲ႔         ေနာက္ဆုံးေတာ့နစ္ျမဳပ္သြားရမယ္။

ဒီဘ၀ျဖစ္စဥ္ဟာ        သာမန္ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္ဆုိၿပီး
ကံၾကမၼာကုိ အျပစ္တင္ရမွာလား        လူသားအခ်င္းခ်င္း
ကၽြန္ဇာတ္သြင္းၿပီး       နင္းေခ်ထားတာမ်ား
ထင္ထင္ရွားရွားသိ      ဒါကုိေတြးမိတုိင္း ရင္နာ။

လူဆုိတာဂုဏ္နဲ႔သိကၡာ လူခ်င္းမွာတူပါလွ်က္ႏွင့္
ငါတုိ႔ကကၽြန္ သူတုိ႔ကသခင္     ဒီအျမင္ကုိခံယူႏုိင္ဖုိ႔
ငါတုိ႔ရဲ႕အသိဥာဏ္      ငါတုိ႔ရဲ႕သတၱိမာန္က
လက္မခံႏုိင္ေသးတာဟာ       ငါတုိ႔ကို လူရုိင္းပဲျမင္ျမင္
အျမင္က်ဥ္းသမားပဲေျပာေျပာ  ေတာထဲဆက္ေန ဆက္တုိက္ဖုိ႔ ဒုိ႔ကုိလမ္းညႊန္ေနတာ            ဂုဏ္သိကၡာဆုိတဲ့အရာပဲ။

အရင္းျမစ္(http://www.kaowao.org/b/poem3.php)